INTRO

தமிழ்கவிதை
வானத்தின் முரண்
வானமே வையகமே
வாசல வந்தாயோ
நேயத்தை நீ சொல்ல

என்னைக் காண வந்தாயோ
உன்னைக் கரம் பிடிக்க வந்தேன்
என்ற வந்த சொந்தங்கள்
நம்மைத்தவிக்கவிட
நீ மட்டும் எங்கெங்கு
காணினும் சக்தியடா
என்று முரண்பட்டாயோ

வளங்கள் நலங்களாக
நலங்கள் நிலங்களாக
நிலங்கள்நீங்கலாக
மனங்கள் ஆள்கின்றாயோ

இந்தப்புவியதில்
ஏக்கமதுகொண்டு
வந்த உயிரென
வாழும் ஒருகோடி

உந்தன் முரண்பட்டபோக்கால்
நிழலின்றித்தவித்தன
நீரின்றித்தவித்தன
ஊரின்றித்தவித்தன
உறங்காத விழியோடு
ஊர்வலங்கள் வந்தேன்
நான் ஐயத்தை விட்டு.அழகாக்க்சொல்கிறான்
அருத்தவப்புதல்விநீ என்று
எண்ணத்தில் நீயே
ஏற்றத்தைத் தருவாயே
மாற்றங்கள் வந்திட.முரணைத்தவிர்ப்பாயே
முத்தாய்ப்பாய் வருவாயே
முக்கனியாய. மும்மழையாய்
முப்போதும்
எம்மை மகிழ் விப்பாயே வானமே முரண் ஏன். வானமே